Sunay Akın Sözleri

Sunay Akın Sözleri Hayaller, insanlara yaşam umudu veren ve aynı zamanda insanların gerçekleşmesi için beklediği umutlarıdır. Her insan hayalperest olsa da yazarlar ve şairler hayalperestliği en üst safhalarda yaşar. Bu özellikleri sayesinde de insanlara akılda kalan güzel sözler ve eserler bırakarak insanların hayallerini etkilemeyi başarırlar. Etkileyicibir dil ve aynı zamanda anlaşılır bir üslup ile birçok yazar ve şairyaptığı araştırmalar ve eserleri ile insanların etksi altına almayı başarır. Bunu yapamayan yazar ve şairlerin sayısı yok denecek kadar azdır.

Yazar olmasının yanında aynı zamanda gazeteci, koleksiyoner, oyuncu, araştırmacı ve tiyatrosu olan Sunay Akın, Türk tarihinde önemli bir isim haline gelip tüm dünyaya ününü slamış bir isimdir. Tıpkı eserlerinde olduğu gibi yaptığı araştırmalarda da akıcı ve sade bir dil kullanan Sunay Akın, sözcükleri birleştirmedeki ustalığı sayesinde ortaya masal gibi Sunay Akın sözleri çıkarmıştır. Adeta masal tadında olan bu sözler, aynı zamanda içi dolu ve sevdiklerinize gönderebileceğiniz anlam yüklü sözlerdir. Bu yazımızda sizler için tüm Sunay Akın sözlerini derledik.

Editörün Seçimi Öğretici Sunay Akın Sözleri

1. “En büyük hazinemiz çocuklarımızdır, onlara sevgiyle ve değerle bakmalıyız.”
2. “Hayatta küçük mutluluklar, büyük sevinçlere dönüşebilir.”
3. “Dil, insanları birleştiren en güçlü araçtır. Doğru ve sevgi dolu sözler kullanalım.”
4. “Sevgi, insanlığın temel direğidir. Sevgi olmadan yaşamak anlamsızdır.”
5. “Eğitim, insanın kendi potansiyelini keşfetmesini ve geliştirmesini sağlar.”
6. “Doğa, bizi sonsuz bir ilham kaynağıyla kuşatmıştır. Onunla uyum içinde yaşamaya önem verelim.”
7. “Her insanın kendine özgü bir hikâyesi vardır, bu hikâyeyi anlamak için birbirimize zaman ayıralım.”
8. “Hoşgörü, farklılıkları anlamak ve kabul etmekle başlar.”
9. “Güzel sözler, insanların yüreklerine dokunur ve hayatlarını olumlu yönde değiştirir.”
10. “Hayat, küçük anlarda saklı büyük mutluluklardan ibarettir.”

Bu sözler, Sunay Akın’ın sevgi, hoşgörü, doğa ve çocuklara verdiği önemi yansıtan mesajlar içerir. Akın, yazılarında ve söylemlerinde insanlık değerlerine vurgu yapar, insanların birbirine saygı göstermesi ve sevgi dolu bir dünya inşa etmesi gerektiğini ifade eder. Sözleri, sıcak, anlamlı ve ilham verici mesajlar taşır.

Sunay Akın Sözleri

• İkimizde aynı şeyi düşünüyoruz. Ben seni sen kendini.
• Senin küle çevirdiğin kalbe bir başkası üfleyip yeniden hayat verir.
• Laf ebeliği yapma sevgili çünkü ebe de sensin sobe de.
• Kızmıyorum artık hayata! Bakıyorum seçiyorum gülüyorum geçiyorum.
• Kim bilir belki yaralarımızı üflerken öğrendik ıslık çalmasını.
• Çay bardağına bırakılan dudak payı kadar bile uzak kalamam gözlerine.
• Halt etmiş Türkçe öğretmenleri en uzun fiil beklemektir çünkü.
• Yokluğunun iki yakasını bir araya getirip varlığını ilikler misin ömrüme?

Ne yani papatyada bir yaprak daha olsaydı beni sevecek miydi?

Bir gün diyorum. Bir gün gelecek ve uyanınca ilk aklıma gelen sen olmayacaksın.

Oyuncak ve insan kalbi çok benzer birbirine. Bazen tamiri olmaz ikisinin de.

Elinden geleni yaptıktan sonra sıra ayağından geleni yapmakta gitmek gibi mesela.

İki rayı gibiyiz bir tren yolunun. Yakın olması neyi değiştirir son istasyonun.

Yoksul bir çocuk görsem yağmur altında üşüyen köprü olmak geçer hiç değilse içimden.

Ne zaman sıkıca tutsam aşkı yüreğimle annem dürter usulca hadi uyan diye.

İtiraf etmeliyim ki Seninle her şey güzeldi ama itiraf etmek gerek ki sensiz daha da güzel.

Sağır ve dilsiz ki okşarken sevgilisinin tenini elleriyle hem sevişir hem konuşur.

Sevgiyi hak edene değil de muhtaçmış gibi görünene verdiğimiz müddetçe üzülen hep biz olacağız.

Herkes bir üçgenin iç açıları toplamını bilir de kimse bir insanın iç acıları toplamını bilmez.

Beni senin gibi bir de annem terk etmişti ki göbeğimde durur onun yokluğundan bana kalan çukur.

Doktora gittim geçende kalbimde sen varmışsın. Ve bu arada röntgende çok tatlı çıkmışsın.

Sevmek hayal kurmak kadar kolay. Peki ya unutmak kurduğun hayallerin gerçekleşmesi kadar zor.

Artık ne sıradaki parça sen ol ne de bana gel Bence sen biraz dürüst ol ve önce kendine gel.

Tıpkı sevilmeyen bir öğretmen gibiydi kalbim. Parmak kaldıranlara inat hep dersten anlamayanları seçti.

Ne garip şey şu mutluluk! Gitti mi gider çağırsan gelmez gelse de kalmaz kalsa bile yetmez.

Tenine dokunabilmek mi? Haşa! Gözüm göz menziline girsin yeter! Hadi düş düşlerime tutmayana aşk olsun.

Aramıyorum. Ne bebeklik ne çocukluk günlerimi neden arayayım? O günlerde sen yoktun ki.

Bazen başını alıp gidebilecek kadar cesur ve bazen kalıp her şeye göz yumacak kadar yürekli olabilmeli insan.

Sevgi Sevdiğin kişinin mutlu olduğunu gördükçe O’nun mutluluğu ile mutlu olabilme sanatıdır.

Gelir gibi yapıp köşeden U dönüşü yapıyor mutluluk. Bir türlü mutlu olamadık bizde ama hala umutluyuz.

Sen bana mı soruyorsun yalnızlığı sever misin diye? Ben ki çayı bile 2 şekerli içerim birlikte erisinler diye.

Aşk sakızdan çıkan sözler kadar basit olmaya devam ettikçe insanlarda onu çiğneyip tükürmeye devam edecekler.

Belki aradığını bulamamış olabilirsin bende ama unutma ki bende bulduğunu bulamayacaksın hiç kimsede.

Ne iş yaparsın sen dedi Hamalım ben dedim. Nasıl yani dedi. Elimden tutmasını bilenin yüreğini taşırım dedim.

Göğsünde şakırdayan madalyalarıyla peşinde koştuğu dünyanın en aptal kuşunu bile zor yakalar generalim.

İki pencere açık kalınca cereyan iki yürek açık olunca aşk olur ama sonuç değişmez İkisinin de sonunda üşütürsün.

Ne kadar gidişine ses etmesem de bir başkasının senin içini ısıtacağını bilmek benim hep içimi üşütecek.

Nasıl sevmezsin eşitliği yürürken düşen çoraplarını aynı hizaya getirmek için annen değil miydi önünde diz çöken.

Hayat işte. Uykun gelsin diye hayaline giren koyunları uykun kaçsın diye hayatına giren öküzleri sayarsın.

Kimse bilsin istemiyorum kalbimin kırıldığını. İşte bu yüzden herkesten gizlerim yüzüm gülerken içimin ağladığını.

Tüm gücünle sevme sevgisinden emin olmadığın kişiyi. Ve unutma bugün seni terk eden dün uğruna ölecekti!

Biliyorum yarınlarım dünden farksız. Hayat mı bana küstü ben mi ona küstüm hatırlamıyorum ama şu aralar fena dargınız.

Eğer inceldiği yerden kopmasına izin vermezsen gün gelir en sağlam yerinden kopar. Canın yanar canını yakar.

Çocuk değilim artık büyüdüm. Biraz yorgun biraz kırgınım yine de. Yeter artık! Giden yolunu kalan yerini bilsin sadece.

Yüreğim ıslaktır benim kuytularda ağlamaktan ve hafif uçuktur rengi kurusun diye kaç kez güneşe asılmaktan.

İlk önce konuşmaktan korkarsın sevdiğinle Sonra ona aşık olmaktan. Bunlar neyse de en son kaybetmekten korkarsın işte.

Sevmek yürek ister değil her yürek sevmek ister. Sadece sevdiğine sonuna kadar sahip çıkabilmek cesaret ister.

Tam da unutmuşken gittiğini artık acıtmıyorken yokluğun en içten kahkahalarımın arasında aklıma gelmek zorunda mısın?

Üzülmüyorum. Beni sevmeyeni ben de sevmem. O bensizliği göze aldıysa zaten ben onsuzluktan bir şey kaybetmem.

Üzülmüyorum! Çünkü hayat yeni bir şey öğretti bana Hiç gitmeyecekmiş gibi sevenler hiç sevmemiş gibi gidenlermiş aslında.

Hep denir ya ben arkandayım sırtın yere gelmez diye… Ben almayayım yüzüm yere geleceğine sırtım yere gelsin.

Bunca kalp kırıklarına rağmen küçüklüğümde yaptığım gibi rüzgârı arkama alıp bağırmak istiyorum hayata Acımadı ki!

90 -60 -90 ‘ı herkes bilir. Elbette ki vücut ölçüleri. Ama birde 200 -70 -60 var. Unutmayın bu da tabut ölçüleri.

Ortak yönümüz çoktu bizim. Birbirimiz için yaratılmıştık sanki. Aynıydı düşüncelerimiz Ben seni düşünürdüm sen kendini.

Üzülme gitti diye bu yılın modası böyle! 3gün sever sonra bezer senin aradığın Aslı ile Kerem 21. Yüzyılda ne gezer.

Kırgınlığım lunaparkta unutulmuş bir çocuğun nefreti kadar. Sorun atlı karıncalar değil arkamdan dönüp duran dönme dolaplar.

Özlemin tarifi yok. Kim ne demişse sebebi çaresizlik. Yanımdayken bile sana doyamazken nasıl anlatılır ki sensizlik.

Ben yaşadıklarımın hiçbirini unutmam evet yeri gelir susarım ama bir gün öyle bir giderim ki kaybedeceğim hiçbir şey olmaz!

Sevgilim kızma sakın ve lütfen yanlış anlama kırmızı rujunu sürünce paramın yetmediği elma şekerleri geliyor aklıma.

İki çocuk rahatlıkla oturduğumuz kapının eşiğine kendi başıma zor sığıyorum bugün. Büyüdükçe insan yalnız mı kalıyor ne?

Üzülme gitti diye bu yılın modası böyle! 3 gün sever sonra bezer senin aradığın Aslı ile Kerem 21. yüzyılda ne gezer.

Aşk bir bakıma sobaya dokunmak gibidir. Bir defa yanarsın izi kalır. Sonra bir daha dokunmazsın sadece yanına yaklaşırsın.

Dün bir şarkı çıktı radyoda yarısına ben eşlik ettim yarısına gözlerim. Söylemek çok acıtıyor ama ben seni çok özledim.

Eğer aşk nasıl biteceği bilinmeyen yarım yamalak bir cümleyse hayatında Uzatmaya gerek yok noktayı koyup bitirmeli aslında.

Üzülmüyorum. Bir gün diner elbet gönlümdeki derin sızı. Hep hayırsız değil ya bu insanlar bir gün beni de bulur hayırlısı.

Söylediğin her yalandan sonra keşke hep çocuk kalsaydım deme. Çünkü söylediğin her yalanda yeterince küçüldün zaten gözümde.

Hani bir kelebek yakalarsın bakmak istersin… Ama elini açsan kaçacak sımsıkı tutsan ölecek. İşte böyle bir şey seni sevmek.

Son karesi gibi Red Kit’in batan güneşe doğru sürerken atımı gitme kal demeni bekliyordum ama yalnızca rüzgâr çekiştiriyor atkımı!

İnsan inandığı şeyler uğruna muhteşem hatalar yapabilir diyorlar. Sanki inanmaktan daha muhteşem bir hata yapılabilirmiş gibi.

Büyüdüm artık. Anladım ki masallardaki kadar masum değilmiş hiç kimse. Sevmek acıtıyor gitmek alışkanlık olmuş ilişkilerde!

Kılları uzadıkça ellerimin unuttum kâğıtlardan nasıl gemi yapıldığını ki yaşlılığa uzanan birer iskeledir parmaklarım çözüldü.

Dudaklarında gözüm yoktu oysa… Kalbini istemiştim bi tek. Tek hayalimdi iki kaşın ortasına öpücük kondurup helalimsin demek.

Sigaraya ilk başladığında saklarsın ya hani. Ta ki ailen görene kadar. Ben de aşka öyle sakladım kendimi ta ki seni görene kadar.

Giydikçe açılır diyen tezgâhtar uzadıkça şekil alır diyen kuaför ve zamanla unutursun diyen arkadaş bunların hepsi aynı örgüte üye.

Elden düşme sevdalar değil istediğim. Yüreğinin sahibi olmalıyım ya da hiçbir şeyin. Yüreğinin sahibi değilsem önemi yok bir şeyin.

Her gece yatmadan okuduğum bir kitap olmanı isterdim. Kırardım ışıkları söndürmeden yarım kalan sayfanın ucunu ki sen buna Tenim kırışıyor yaşlanıyorum derdin.

Bir bavul dolusu cümle var defterimde. Yara bandı tutmayacak kadar derin tümcelerim sen yollarına 29 harfle acı döşeyen birine yara değil de yar diyebilir misin?

Bazen susmak gerekiyormuş bazen bomboş bakmak hayatın yalanlarına. Anlamaya çalışmak saçmalık! Anlamadan yaşamak gerekiyormuş. Ama bazen! Unutmak gerekiyormuş unutulma pahasına. Zaman değilmiş gideni getiren aslında zamanmış var olanı götüren.

Kabuğunu koparmadan ne bir elmayı soyabildim ne de iyileştirebildim bir yaramı. Ama karşıma çıkınca kızmadım hiç elma kurduna bendim çünkü bıçağı saplayan onun yurduna.