Peyami Safa Sözleri

Peyami Safa Sözleri Sanat, Atatürk’ün de söylediği gibi bir toplumun en önemli damarlarından birisidir. Bir toplumun sanatına baktığınızda aslında o topluma dair birçok özelliği aynı anda görebilirsiniz. Bir toplumda yetişen her sanatçı o toplumun görüşleri, toplumsal ve siyasi özelliklerinin etkisinde eserlerini oluşturacağından aslında doğrudan topluma ışık tutan kişiler olur. Bu nedenle de bir toplum hakkında bilgi edinmek istiyorsanız öncelikle o toplumun edebi eserlerini ele almak gerekir. Bu edebi eserler arasında aşk, yaşam, siyaset ve hayata dair her ayrıntıyı toplum nezdinde yansıtan ünlü sözleri de yer alır.

Peyami Safa, Türk edebiyatının önemli bir yazar olmakla birlikte dünya edebiyatında da önemli bir yer edinmiş isimlerden birisidir. Her eserinde romantik ve sosyolojik bir tutumla insan ilişkilerine ustalıkla değinmiştir. Dolayısıyla da Peyami Safa okuyucularının yazarın eserlerinde kendi hayatlarına dair mutlaka bir izler bulması mümkündür.

Bazı duygu ve düşünceler vardır ki; tek bir sözle ya da tek bir satırla kolay kolay anlatılamaz. Ancak Peyami Safa sözleri tüm bu duygu ve düşünceleri yazarın kaleminin gücüyle son derece etkili ve güçlü şekilde dile getirilir. Bu sözler yazarın yaşadığı dönemde son derece popüler olmakla birlikte günümüzde de halen geniş bir kitleye hitap eden sözler olmaya devam eder.

Editörün Seçimi ile En Öğretici Peyami Safa Sözleri

1. “Edebiyat, insanın iç dünyasını aydınlatan bir lambadır.”
2. “Dil, insanın ruhunun bir aynasıdır.”
3. “Herkesin kendi gerçeği vardır ve insanlar gerçeği kendi gözlerinden görürler.”
4. “Okumak, insanı düşünen ve düşündüren dostlardır.”
5. “Bir milletin geleceği, gençlerinin elindedir.”
6. “Bir insanın karakteri, onun düşündüğü değil, yaptığı şeylerle belirlenir.”
7. “Hayatın anlamı, birbirimize sevgiyle dokunmakta gizlidir.”
8. “Hayatta en zor şey, kendini keşfetmektir.”
9. “Dil, insanların ruhunun bir aynasıdır.”
10. “Dünya, değişen bir tiyatro sahnesidir ve insanlar da oyunculardır.”
11. “Kuralların en önemlisi, kendine dürüst olmaktır.”
12. “Hayatta ne kadar çok sevgi verirseniz, o kadar çok sevgi alırsınız.”
13. “Gerçek aşk, kimsenin fark etmediği detayları görmek ve önemsemektir.”
14. “Bir insanın bilgi seviyesi, okuduğu kitapların sayısıyla değil, onlardan aldığı derslerle ölçülür.”
15. “Kendinize ve hayallerinize güvenin, çünkü sınırlarınızı siz belirlersiniz.”

Peyami Safa’nın sözleri, insan doğası, sevgi, toplumsal sorunlar ve eğitim gibi önemli temaları ele alır. Eserleri, Türk edebiyatının önemli eserlerinden biri olarak kabul edilir ve okuyuculara derin düşünceler ve duygusal deneyimler yaşatır.

Peyami Safa Sözleri

• Fikir sahibi olmaya mal sahibi olmaktan fazla ihtiyaç duyacağımız gün gerçek zenginliğin sırrını bulacağız. Peyami Safa
• Asır tereddüt ediyor.
• Hasta bir ümit, sağlam bir yeisten daha fenadır.
• Her itimadın sonu gaflettir.
• Gözü tanede olan kuşun ayağı tuzaktan kurtulmaz.
• Şüpheden doğmayan iman piç’tir.
• Kedinin kanadı olsaydı, serçelerin adı olmazdı.
• Her şeyin yenisi, dostun eskisi…

Aşk mücadelesi içinde olma, mücadele aşkı içinde ol.

Ümitsiz bir aşkın panzehiri nefrettir.

Sıkıntı yapmayın anlaşılmayan ruhlara deli demek adettir.

Alçak gönüllü olmak bilginin süsüdür.

Eski başka eskimiş başkadır; nice eskiler var ki hiç eskimezler.

Ağaç nasılsa meyvesi da ona göredir.

Büyük bir hastalık geçirmeyenler, her şeyi anladıklarını iddia edemezler.

Eski başka, eskimiş başkadır Nice eskiler vardır ki, hiç eskimez.

Aşk aleyhinde bin şey söylenir, fakat insanlar gene sevmeye devam ederler.

Belki de canımızı sıkacak bir şey olmadığı için canımız sıkılıyor.

Yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır; zaman insanları değil, armutları olgunlaştırır.

Ancak şimdi ye hâkimiz! Şimdi durmak için değil, şimdiden başlamak için.

İstediğin her şeyi yap ve yapabileceğin şeyi iste, hiç bir kaideye kulak asma.  Yaşamanın sırrı budur.

Güzel fakat uygulaması olanaksız sözler, kokusuz güzel çiçeklere benzer.

Bekârları çoğalan cemiyet, gizli bir anarşi geçiriyordur. Ya büyük bir inkılâba, ya inhitata gidecektir.

Mide kâinatın merkezidir; beyinden ziyade o düşünüyor ve bizi idare ediyor.

Fikir sahibi olmaya mal sahibi olmaktan fazla ihtiyaç duyacağımız gün gerçek zenginliğin sırrını bulacağız.

Ancak şimdi ye hâkimiz! Şimdi durmak için değil, şimdiden başlamak için.

Her sıkıntı bir isyan hazırlığıdır. Ruhta başlayan bu hazırlık vücudun hastalanması şeklinde organik bir isyana çevrilir.

Ben’in Allah’ta yok olmaya koşması azizleri, insanlıkta yok olmaya koşması dâhileri, millette yok olmaya koşması kahramanları yaratmıştır.

Aptallar bütün hayatları boyunca akıllı kişilerle gezseler bile gerçekleri öğrenemezler Hiç, kaşık çorbanın lezzetini alabilir mi?

İki tarafta da arzuyu gurura hesap vermeye çağıran iç muhasebe anları olmasaydı, kendi kendini yiyen aşkın işkenceleri ne kadar azalırdı…

İnsan, çektiği ıstırap nispetinde zevk duyar: Ne kadar acıkırsa yemekten, ne kadar yorulursa dinlenmekten, ne kadar ararsa bulmaktan o derece zevk alır.

Yalana her şey isyan etmelidir. Eşyaya bile: Damlardan kiremitler uçmalıdır, camlar kırılmalıdır hatta yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır.

Batıda hükümet sansürü yerine seviye sansürü vardır. Bu seviyenin olmadığı memleketlerde kanun düşünceyi hudutlandırır. Düşünce hürriyeti isteyenler daha evvel düşünce seviyesinin yükselmesine hizmet etmelidirler.

Başkalarının karısına kız kardeş gözüyle, başkasının servetine bir yığın toprak gözüyle ve bütün yaratıklara kendi canını taşıyorlarmış gibi bakan kimse gerçekten akıllı bir kişidir.

Âşıklara haber vermek isterim: Kalbin tüm meseleleri yalnız kalpte halledilir, çünkü bir hissin hakkından ancak başka bir his gelir. Ümitsiz bir aşkın panzehiri ise nefrettir.

Kadınlar, medeniyeti gözleriyle anlamaya mahkûmdur. Bunlar, hakiki medeniyetçilerden daha bahtiyardırlar: Şekillerle iktifa ederler ve renklerin değişmesi onları eğlendirir.

Doğu ile Batı arasındaki mücadele, bir insanın kendi nefsiyle mücadelesine benzer. Bunların sentezi, insanın var olmak için muhtaç olduğu vahdetin ifadesidir. İnsan, bütünlüğünü ve tamlığını ancak bu sentezde bulabilir.

Kimi adam vardır ki sabahtan akşama kadar oturur ve düşünür. Kimi adam da vardır ki sabahtan akşama kadar ayaküstü çalışır fakat yaptığı iş dört tuğlayı üst üste koymaktan ibarettir. Evvelki insan tembel görünür velakin çalışkandır, diğer insan çalışkan görünür velakin yaptığı iş sudandır.

Aşkın tam bir tarifi yapılamaz. Şiir de böyledir. Yapılmış ve yapılacak tariflerden her biri, denizden alınmış bir kova suya benzer. Hiç şüphesiz bu, deniz suyudur, fakat deniz değildir. Aşkı denize, tarifi de kovaya benzetirseniz elde edilen şey, aşkın bir halini izahtan ibaret kalır. Enginsiz, kıyısız, renksiz, dalgasız, derinliksiz bir izah…

Sevgi ile nefret arasında çok ince bir çizgi vardır. Birisinden nefret ediyorsanız ve bir gün onu yenemeyeceğinizi anladığınız zaman onu sevmeye başlarsınız. Ve yine birisini seviyorsanız ve bir gün onu yenebileceğinizi düşündüğünüz zaman ondan nefret etmeye başlarsınız.

Gerçek aşk sevgilinin bütün kusurlarını görür ve sever… Aşk inanmanın şiiridir. Aşk şüphe etmez. Aşk kıskanmaz. Aşk iğrenmez. Aşk çirkin bulmaz. Aşk küçümsemez. Aşk bencilliğin, kendini sevgiliden daha üstün görmenin, buhranın ve kötümserliğin tam zıddıdır. Aşk istemez, yalnız verir. Aşk bir mücadele değil âhenktir… Aşk bunun için ilâhidir… Gerçek aşkın bir tek değişmez vasfı vardır: Tükenmezlik… Aşk engellere ve hücuma uğradıkça kuvvetlenen ihtirastır. Rakipsizdir, yenilmez… Aşk kendi saadetini bir başkasınınkine feda etmektir… Mârifet bize yâr olmayan sevgiliyi kalbimizin içinde öldürmek! İşte en haklı, en mâsum, en kudretli ve en muhteşem cinayet.

Hayat böyledir. Çaresizlik ve tehlike anları vardır ki, o zaman çırpınmaya ve haykırmaya gelmez. Batar insan ve boğulur. Marifet o anları geçirmektir. Sonrası gittikçe kolaylaşır. Kadere teslim olmak lazımdır o anlarda. Bu acizlik değildir. Dikkat et sözüme: Bu dünyada ölümden başka hemen her şeyin çaresi vardır.

Halk sevginin veya alâkanın objesini ortadan kaldırmakla meseleyi kestirme halledeceğini sanır ve sevdiğini öldürür. Biz meselenin dışarıda değil, içimizde halledilebileceğini daha çok anlarız. Çünkü dâva yalnız sevgili ile kendimiz arasında değil, hattâ senin meselende olduğu gibi hiç değil, asıl dâva kendimizle kendimiz arasındadır. Sevgiliyi dışarda öldürmek neye yarar? İçimizde yaşadığı müddetçe, biz sadece bir şeklin kaatili olmakla kalırız. Onu içimizde öldürebilmeliyiz. Unutmak budur. Tereddüdün lüzumsuz. Rezil etmek veya öldürmek, yani mânen veya maddeten öldürmek, verdiği zafer gururu ne olursa olsun, meseleyi halletmez.

Kendi ırkçılıklarımızı muhafaza edip, bizim milliyetçiliğimizi hoş görmeyenler, bizi milli intihara sevk etmek isteyenlerdir. Eğer bunlara bütün enerjimizle Hayır! Diyorsak, bu sofu bir milliyetçi olduğumuz için değil, milli varlığımızı muhafaza etmek içindir. Türk gençliğini de bunun için milliyetçi olmaya çağırıyoruz. Bu şuura sahip olmayan gazetecilerin ve yazarların Atatürkçülüğüne de aldanmayalım. Bunlar Türkçü olmadıkları için Atatürkçü de olamamışlardır.