Fuzuli Sözleri

Fuzuli Sözleri Fuzuli, Türk edebiyatında en ünlü isimlerin başında gelen bir isimdir. Azerbaycan Türkçesi kullanarak kaleme aldığı divan şiirleri sayesinde Türk edebiyatında büyük ses getirmiştir. Günümüze kadar gelmeyi başaran şiirleri, aynı zamanda divan edebiyatının demirbaş ürünleri niteliğindedir. Fuzuli, karışık bir dönemde yaşamıştır. Yaşadığı dönemin özelliklerini de kaleme aldığı şiirlerinde başarıyla yansıtmayı başarmıştır. Ayrıca bu eserler İslam ve tasavvuf felsefesinin örnek alınan örnekleri olmuştur. Bu nedenle de ünlü sözler konusunda katkı sağlayan önemli isimlerden birisi de Fuzuli’dir.

Fuzuli sözleri, tasavvuf felsefesinin ışığında dünya meselelerini ve ölümden sonraki hayatı ele alan sözlerdir. Bu sözler neticesinde Türk edebiyatı da Fuzuli’nin sözlerinde fazlasıyla kalmıştır. Dünya, yaşadığı dönemde yaşadığı haksızlıklar, rüşvet gibi konuları en ince ayrıntısına kadar incelemiştir ve bu detaylara sözlerinde yer vermiştir.

Fuzuli sözleri ve Fuzuli’nin kaleme aldığı şiirler, mutlaka herkesin okuması ve incelemesi gereken sözlerdir. Çünkü bu eserler yaşama dair birçok konuya ve soruna parmak basan eserlerdir. Dolayısıyla da bu sözler günümüzde halen birçok konuya ışık tutan ders niteliğinde sözlerdir.

Editörün Seçimi ile Aşk ve Sevgi Dolu Fuzuli Sözleri

1. “Gönül sevdi mi yerinden oynar, yürek vurdu mu kâinat inler.”
2. “Gam meclisinde âşık, sahbet her demdir mürşidin.”
3. “Seven var ise mecazla severim, yoksa ben de aşık değilimdir.”
4. “Aşk illeti yandı yüreğim, kan revân içinde sevgilim.”
5. “Derd ile doldu gönlüm dert çeker içer içer.”
6. “Nice yıllar geçti, aşkla ararım ben onu, her yönüyle yok ki bu dergâhta bize değer.”
7. “Kâinatın âgâhı değilsin; senden bir haberim yok.”
8. “Her bir aşk ayrı bir kâinattır, gönüllerin seyrandırlar.”
9. “Bir dilber ki bu aşkın kudretine gark olmuş, kâinat onun aşkının kudretinden aşık.”

Fuzuli’nin şiirlerinde aşk ve sevgiliye olan derin bağlılığı, aşkın gücü ve insanın iç dünyasındaki duygusal zenginlik ön plana çıkar. Eserleri, Divan edebiyatının önemli bir mirası olup günümüzde de edebiyat severler tarafından okunmaktadır.

Fuzuli Sözleri

• Beni candan usandırdı cefadan yâr usanmaz mı? Felekler yandı ahımdan murâdım şemi yanmaz mı?
• Deliye hazine değil virane gerektir.
• Beklemek yaşamanın en acı veren en korkunç halidir.
• Cana tamah etme can elbet geçicidir.
• Selâm verdim; rüşvet deyüldür diye selâmım almadılar.
• Topraktan olanı toprağa vermek gerek.
• Aşk imiş her ne var âlemde. İlm bir kıyl ü kâl imiş ancak.
• Varlık gam tuzağıdır hür olmak yokluktadır.
• Aşksız güzellik bayağıdır; güzellikse aşk pazarında mezad.

Söylesem tesiri yok sussam gönül râzı değil.

Dünyada her ne var ise kaynağı aşktır ilim ise koca bir dedikodu.

Dünyaya ümit tutmak olmaz asla ölümü unutmak olmaz.

Ebedi sevgi ezelde takdir edildiyse bu kader kaza ile önlenebilir mi?

Aşıklar zelil ve bayağı olur safa ve saygınlık sevilene yaraşır.

Tanrım aşk belasıyla beni tanıştır bir an bile aşk belasından uzak tutma beni.

Güzellik olmasa aşk ortaya çıkmaz aşk olmasa güzellik yüz göstermez.

Ne yanar kimse bana âteşî dilden özge ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı.

Aşk kalpten dost sırttan vurur. Kalbin iyileşir ama sırtın hep kambur kalır.

Canını cananına vermektir kemali aşıkın. Vermeyen can itiraf etmek gerek noksanın.

Aşktır ki vesairedir. Kapına geldik aşkı öğret bize ve aşkını ver yüreklerimize.

Yar için ağyare minnet ettiğim aybeyleme bağban bir gül için bin hare hizmetkâr olur.

Kimseye verme ağlayıp inlemeyi benden gayrı; kimse perişan olmasın aman!

Bana ne gönül ateşinden başka kimse yanar ne de tan yelinden başka kimse kapımı açar.

Dünyada her kim ki canını cananı için severse aslında yine cananını sevmiş olur.

Aşk ayıbı zamandır aşk canın belasıdır aşksız güzellik bayağıdır; güzellikse aşk pazarında mezad…

Güzelliğin vasıflarını söylemek için söz çoktur ama güzelliğin tatlılığına hiç söz yoktur.

Ayrılık günü yüzüme perde çek ey kanlı gözyaşı! Ki gözüm o ay yüzlüden başka bir şey görmesin.

Nefes hesabıyla sona erince ömür ya bir kurtuluş ve muştu ya bir başlangıç ve korkudur.

Öyle kötü haldeyim ki halimi görenler mutlu olur zamanın çarkından kimin neşesiz bir gönlü varsa.

Mende Mecnun’dan füzun aşıklık istidadı var aşık-ı sadık menem Mecnun’un ancak adı var.

Ateşli ahı dağı eritmekten aciz kalmış dağ eri Ferhat’ın. Ne yapsın miskin işte o kadar imiş onun da aşkı.

Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabib kılma derman kim helakim zehri dermanındadır.

Hasretle baktıkça sana kanlı yaşlar dökülür gözlerimden. Kirpik oklarını gördükçe delinir bağrım ta derinden…

Aynı şekilde cananını yani sevgilisini kendi canı için seven kişi yine kendi varlığını sevmiş olur.

Göğsümü yar da gönlümün aşkla nasıl çırpındığını gör; pencere aç da her solukta havadan dalgalanan denize bak.

Başımın dönmesi misk kokulu kâküllerinden düşkünlüğüm ise dağınık saçlarını hatırlamaktan.

Ey gönlüm! Ver canını sevgilin bir süzgün bakışına bunun içindir çünkü seni bunca zaman canla başla beslediğim…

Allah’ım! Yani aşk derdine tutsak etme hiç kimseyi ve ayrılık yarasıyla baş başa bırakma tanrım!

Yanağını görünce dün senin ey sevgili fuzuli can verdi hemen canım var deyip dururdu meğer bir emanetçiymiş.

Mey biter saki kalır. Her renk solar haki kalır. İlim insanın cehlini alsa da hamurunda varsa eşeklik baki kalır.

Aşk derdinin yağmasından gönlümü ve canımı kurtarmaya çalışmam asla; amacım çapkın gözünün dikkatini çekebilmek içindir.

Senin ayrılığında hayatı sona erdirme özelliği gizlidir ayrılığın ölüm demektir. Senden ayrı düşüp de hala yaşayanlara hayranım.

Vuslat olunca ayrılıktan korkmak gerek. Vuslat! Ah! Ne efsunkâr bir kelime ne kutlu bir an! Zaman! Ah zaman! Hem dost hem düşman…

Cihanda eski usuldür fayda arayan zararı da istemiş olur sevgili isteyen eziyete hazırlanmalı; define arayan yılanı göze almalıdır.

Onsuzluk yurduna varayım diyorsan eğer varlığını yok eyle tıpkı dünya gibi! Her gün dünyayı süsleyen güneş misali çek eteğini gördüklerinden.

Gönül kuşum dağınık saçların arasında yuva kurdu ey sevgili! Artı nerde olursam olayım veya iki elim kanda da olsa gönlüm senin yanındadır.

Aşk derdiyle başım pek hoş benim ey tabip bırak bana ilaç vermeyi.  Bana derman vermeye ki senin dermanın beni helak edecek zehrin ta kendisidir.

Ey âşıklarını dert edinmeyen sevgili! Senin bu umursamaz tavrın halimi perişan eyledi. Bir gün olsun ne haldesin? Diye sormuyorsun ya asıl dert bu.

Varlık Allah’a aittir. Gerisi hep hayal ve düşten ibarettir. Bugüne dek bildiğim bulduğum ve sahip olduğum her şey gerçekte o’ndan ibaret imiş. Zannım hakikate yönelince sevgim de aşk oluverdi.