.
.

Dervişan

.
.

Ne güzel bir kelime “dervişan”

Derviş ; Allah’a giden yolda “tarikat” ekolünde, “muhtaç yani fakr hali” demektir.

Bu bakış açısıyla Hz. Resulullah a.s “”Fakr benim fahrimdir (iftihar vesilemdir).”” hadisinden geliyor elbette.

Derviş, Büyüklerin tabiriyle bir anlamıda “kapı eşiği demektir” o yüzden “derviş” kapı eşine basmaz edeben. neyse konumuza dönelim!

Tarikat ekolünde derviş topluluğundan bahis edilirken “dervişan” derler.

Derviş an, “anda kalan”, “anı yaşayıp müşahadele eden”

.

Her an Allah’a muhtaçlığının farkında olarak yaşayan!

heyhat!

O yüzden kendinize “Fakir şöyle, fakir böyle derken” anı hakkıyla yaşayabiliyor musunuz, bi kontrol etmeli!

Çok büyük sözler, Taklidi İmanın Tahkiki İmana Dönüşmesi ihlaslı olmaktan geçiyor kendimizi kontrol etmeli!

Hazretim yunusum dediği gibi : Dervişlik olaydı taç ile hırka; biz dahi alırdık otuza kırka

neyse,

Tarikat ekolünde;

.

Kişi kendinden bahsederken veya kendini ifade edecek durumlarda, “Bendeniz” der,

Bendeniz, Bir alçakgönüllülük sözü “ben” demek yerine “Bendeniz” kullanmak daha yerinde olduğunu düşünürler.

“Bendeniz” Kulunuz-köleniz demektir.

Bendeniz’de size bu yazıyı tefekkür edebileceğiniz bir anınız olsun diye yazdım.

Sevgiler

.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Hızlı yorum için giriş yapın.


Giriş Yap