Damardan Sözler

Damardan Sözler İstemediğin an da kalbine bir sıkıntı çöker ve yaşam bizlere bazen umutsuzluğa yöneltir. Bu aslında hep yaşadığımız fakat üstünden geçiştirdiğimiz durumlardır. Çünkü hayat bazen hiç istemeden de olsa insanı sıkıntıya sürükler ve dört duvar arasında bir an da sıkışır kalırsın.

İşte bu nokta yardımımıza sözcükler koşar, burada kullanılan her sözcük bir yaşanmışlığın bir hatırıdır aslında bu nedenle güzel sözler her zaman insanın yardımcısı olmuştur çünkü güzel sözler sayesinde insan duygu ve düşüncülerini daha rahat bir şekilde ifade etmektedir.

İnsanın yaşadığı olumsuzlukları dışarı yansıtmak istemediği durumlarda sözcükler insana yetişir bunun sebebi hayatta her şeyin bir nedeni ve bir sebebinin olmasıdır. Çünkü her şey tek bir sözle dahil ifade edilebilir.

Özellikle çok sevdiğimiz birinden ayrıldığımız zamanlar bunu ifade edebilmek için istemeden de olsa sözcüklere başvurmaktayız bazen kalemi elimize alıp bir şeyler karalarız bazen de damardan sözler başvurmaktayız. Çünkü damardan sözler bizleri bu durumdan çekip alan sarıp sarmalayan sözcüklerdir aslında.  Bu nedenle her zaman yanı başımızda olur.

Editörün Seçimi ile Damardan Sözler

1. “Kalbimin en derin köşesinde sakladığım hislerimle buradayım.”
2. “Sözlerim, kalbimin kapısından çıkan samimi dileklerdir.”
3. “Seninle olan her an, kalbimin ritminin hızlandığı anlardır.”
4. “Kalbimdeki sevgi, gözlerimde parlayan en değerli hazinedir.”
5. “Seninle birlikte olmak, kalbimde dans eden en güzel melodidir.”
6. “Kalbimdeki duyguları anlatmam, sözcüklerle anlatılmaz.”
7. “Seninle geçen her an, kalbimde sonsuz bir neşe ve huzur bırakır.”
8. “Kalbimdeki hisler, dudaklarımdan dökülen gerçek sözlerdir.”
9. “Kalbim, senin adınla çarpar, sadece senin için atmaya hazırdır.”
10. “Sözlerim, kalbimdeki sevgiyi anlatmaya yetmez, ama hislerim sonsuzdur.”

Bu sözler, içten duyguların dile getirildiği ve samimiyetin ön planda olduğu ifadelerdir. Kalpten gelen sözler, insanların duygusal bağ kurmalarına ve sevdiklerine olan sevgi ve saygılarını ifade etmelerine yardımcı olur. Ancak unutmayın ki, samimiyet ve içtenlik her zaman önemlidir ve gerçek duyguları ifade etmek her zaman değerlidir.

Damardan Sözler

• Kimin gerçeği olursan ol. Artık hayalim bile değilsin!
• Mevsimin suçu yok. Yokluğun soğuk.
• Kalbin kemiği yok diye kırılmaz mı sandın?
• Unutulmak kadar acıdır bazen yaşamak.
• Üzülmem mi sanıyorsun yürek ağlar gözden önce.
• Kahpeliğin okulu yok ama nedense mezunu çok.
• Sustuğum yerde sen varsın. Konuştuğum yerde özlemin.
• Kalemimin kurşunu bitmiş, öldüremiyorum seni.

Bana hoşlandığı adamı anlattı, bende sevdiğim kızı dinledim.

Beni kaybetmeyi başaranı asla kazanmak için uğraşmam.

Ölürsem beni yârimin kalbine gömün. Mekânım cennet olsun.

Ruhunda aldatmak varsa, bedenin gözümden düşmüştür.

Bazen ne kadar uzağa gidersen git, yüreğin hep bıraktığın yerdedir.

Verdiği umudu geri alan, aldığı ahı da güle güle kullansın!

Kaderim gülseydi bir kere, gerek duyar mıydım böyle damardan sözlere.

Neyin var? “sorusuna,” Sen yoksun! ” diyesim var. Bildiğin gibi değil.

Sevmek bazen vazgeçmektir. Kimine göre gidenden, kimine göre kendinden.

Hayatta iki şeyi çok iyi bileceksin. Benimsen kıymetini, değilsen haddini.

Terkedilen çabuk büyür, hüzün kalana düşse de pişmanlık hep gidenin payına!

Toprak gibi sessiz olduğum an bil ki, şimşek gibi gökte gürlüyor feryadım!

Öyle yorgun ki hislerim. Artık sana karşı bir şey hissetmeye bile dermanı yok.

Gözlerinin ‘kahve’sinden koy ömrüme, kırk yılın hatırına ‘sen’de kalayım!

Gel beraber alalım nefesimizi sevdiğim, sensiz boğazımdan geçmiyor. Ahmet Arif

Cinayet saati neredeydin diye sorarlarsa unutma ‘gidiyordum’ diyeceksin.

Suç benim değil ki. Şiir kokuyordu bakışların. Yazmamak gözlerine ihanet olurdu.

Tutacak el bulamazsak biz de elimizi cebimize koyar yürürüz, sıkıntı yok.

Ekmeğime hoşçakal sürdün ya sen, ben şimdi ‘aşk’ karınla; sana, ne şiirler yazarım.

İntihar köprüsü gibiyim bu günlerde, gözümden de, gönlümden de düşen düşene.

Neden sonra farkına varıyor insan ayağına takılan bütün taşları, yoluna kendi döşediğinin!

Kaybedecek neyim kalmış ceylan gözlüm bu dünyada? Ya sen ya hiç bundan sonra!

Zor mudur gözlere bakarken aşkı görmek? Yoksa sadece aşk mıdır gözlerdeki tek gerçek?

İnsanların seni en çok sevdiği zaman, onların işine en çok yaradığın zamandır. Bukowski

Kaçınız, çırılçıplak bedenler karşısında yalnızca gözlere baktınız. Sorsalar, güya hepiniz aşıktınız.

Birçok kişi aşkın yalan olduğunu düşünür. Eğer aşk yalansa, neden acısı bu kadar gerçek.

Susmak kabullenmek değil, cevaptır. Eğer insan kısa cümleler kuruyorsa, uzun yorgunlukları vardır.

Uzaktan görenler diyor ki ”duygusuz”. Duygusuz olduğum için mi gözlerim kaç zamandır uykusuz.

Yetimhanede yaşayan küçük bedenlerin, ranzalarına yazdıkları “anne” kelimesi kadar masum olmalı aşk.

Seni hatırlatan her şeyde, katledilmiş mutluluklarım var. Her gülüşüm kanla karışık yağmurlu şimdi.

Dünyanın ne kadar küçük olduğunu , “Seni dünyalar kadar seviyorum” deyip de gidenlerden öğrendim.

Sen bana mı soruyorsun yalnızlığı sever misin diye? Ben ki; ‘çayı bile iki şekerli içerim, birlikte erisinler diye’.

Dertlerimin, acılarımın içinde seni düşünerek mutlu oluyorum, sen benim ilahımsın ve bundan gurur duyuyorum.

Bir zamanlar esen rüzgâra bile meydan okuyan gençliğim. Şimdi ise rüzgârda savrulan bir yaprak gibiyim.

Yalnızlığımızla çoğalıp kalabalığımızla eksiliyoruz. Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığımız; ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz.

Artık hayat, küçükken oynadığım kutu kutu pense’ye benziyor nerdeyse. Çünkü herkes bir bir arkasını dönüyor sadece.

Kendinden geçeceksin unutmak için ama yinede unutamayacaksın. Gözlerini kapatıp uyumaya çalışacaksın ama uyuyamayacaksın ve sadece dalıp gideceksin.

Bilseydim dünyanın keşkelerden kurulduğunu küçükken ne olmak istiyorsun diye sorduklarında mutlu olmak istiyorum derdim!