Ölen Sevgiliye Sözler

Ölen Sevgiliye Sözler Ölüm o kadar acı birşey ki tarif etmek neredeyse imkansız. Bu kim olursa olsun hele birde en sevdiğin kişi yani sevgilini kaybettiysen bu acının tarifini anlatmakla bitmez.

Ölümü eninde sonun da hepimiz yaşayacağız. Kimini erken kimini geç Allah’ın bileceği bir iş. Ölen sevgili ise; artık o yok, yalnızsın, arayanın yok, mesajlaşacağın kimse yok artık onsuz olmaya alışman gerek acıda olsa bu bir gerçek. Sosyal medyada her gün önümüze çıkan o Ölen sevgiliye sözler çıkacak ve içimiz hep acıyacak. Ama buna alışmamız gerekecek.

Ölen sevgiliye özlem duyacağız, hasret çekicez belki ama yapılacak bir şey yok. Yarım kaldık demeyeceğiz. Bu acı ile yaşamaya devam edicez. Bu çok soğuk ve acı durum ile hayata devam edip geleceğimize bakmamız gerek. Sevgiliniz ile yaşadığınız yerlere gidip belki ağlayacağız ama elden gelen bir şey olmayacak. Giden geri gelmiyor. Güzel sözler okuyup hasret gidericez belkide. Sevgiliniz ile çekindiğiniz fotoğrafa bakıp üzüleceksiniz. Ama bu acıya katlanmak gerek.

Editörün Seçimi ile Ölen Sevgiliye Hüzün ve Özlem İçeren Sözler

1. “Seni her an özlüyor, kalbimdeki sevginle yaşıyorum. Ruhumuzun buluşacağı günü sabırsızlıkla bekliyorum.”
2. “Seni kaybetmek kalbimde derin bir yara açtı. Anılarınla yaşıyor, her gün seni hatırlıyorum.”
3. “Hayatımın en değerli anıları seninle geçti ve seni unutmak mümkün değil. Seni her zaman kalbimde taşıyacağım.”
4. “Senin yokluğun, kalbimde derin bir acı bıraktı. Ruhumuzun sonsuzluğunda tekrar kavuşacağımız güne inanıyorum.”
5. “Seni her gün özlüyor, hatıralarınla güç buluyorum. Seni seviyorum ve hiç unutmayacağım.”
6. “Sonsuzluğa uğurladığımız o günden beri, her an seni düşünüyor ve dualarımla sana sesleniyorum.”
7. “Seni kaybetmek, hayatımın en zor anlarından biri oldu. Ama seni sevgi ve özlemle anmaya devam ediyorum.”
8. “Seni gözlerimde canlandırmak, her gün seninle konuşmak, özlemimizi bir nebze olsun hafifletiyor.”
9. “Seni her gün kalbimde yaşıyorum, hayatımın en güzel anıları seninle dolu. Seni seviyorum ve hiç unutmayacağım.”
10. “Seni kaybetmek, hayatımın en büyük kaybı oldu. Ancak senin sevgin ve anılarınla güç buluyorum.”

Unutmayın, sevgilimizi kaybetmek zorlu bir deneyimdir ve herkes bu süreci farklı şekillerde yaşar. Kendinize zaman tanıyın ve duygularınızı ifade etmek için uygun bir şekilde paylaşın. Ölen sevgiliye olan sevgi ve özlem kalbimizde sonsuza dek yaşar.

Ölen Sevgiliye Sözler

• Üşüyorum kapama gözlerini.
• Allah biliyor sen de bil çok özledim.
• Toprağa giren sen ölen ben!
• Unutulmuyor, yerin dolmuyor sevgilim.
• Beni de bekle, sana geliyorum.
• Toprağa giren senmişsin ama ölen benmişim.
• Sen bir kere öldün ben her gün ölüyorum.
• Bugün de güneş battı, bak bir gün daha yakınız!
• Sol yanım çürüdü, sağ yanıma ne kalmış ki?

Nefes almak gibi sana ihtiyacım var. Sensizlik çok zor.

Sana aşıktım. Şimdi hem sana hem kara toprağa.

Özlemek denmez buna bunun adı yangın. Yüreğim yanıyor!

Bir nefeslik can kalsaydı sana üflerdim canımdan.

Sadece ölen mi hayatını kaybeder? Senin yokluğun ne peki?

Özlüyorum, hadsizliğimi bağışla. Ciğerlerimde tütüyorsun.

Onun olsun bütün iyi amellerim. Ver elini sevgilim. Toprak koktu ellerim.

Ne olur bu gece rüyalarıma gel ve beni sımsıkı sar. Seni çok özledim.

Birbirini seven iki kişiden biri ölürse, gerçekte ölen hayatta kaladır. Cemil Meriç

Yüzünü öyle özledim ki; seninleyken gözlerimi kırptığım için bile pişmanım.

Yastığa sarılıp hıçkıra hıçkıra sen diye ağladığım gecelerin günahı cennet kokulu boynuna.

Eğer ölüm buysa ölümden korkmamalı senin güzel yüzünde ölüm bile güzeldi.

Sen gidince boğazıma dolandı bir kördüğüm. Benimle yaşamaktan mı korktun? Ey uğruna öldüğüm.

Mutluluğa dair ne varsa bu hayatta hepsi sende saklıymış. Yaptığımız her şey seninle güzelmiş.

Bu hayata yorgunum, kırgınım, bu kadere dargınım, küskünüm. Her gün giderek artıyor sana olan özlemim.

Öpemediğin, sarılamadığın, koklayamadığın birini özlemek; ölümü özlemek gibidir. Seni bitirir!

Belki zaman geçer dedim, sensizliğe zamanla alışırım dedim ama olmadı yapamadım. Ben sensizliğe hiç alışamadım.

Belki o şu an bu şiirimi dinlemiyor ama ben ona bir kez daha demek istiyorum. Seni seviyorum!

Büyük bir özlem içinde uyandım yine bu sabah. Sordum kendi kendime bu nasıl hayat? Sen gideliden beri gözlerimde yok uyku!

Özlediğim ne sensin ne de bir başkası. Özlediğim gerçekten hissetmeden bana “seni seviyorum” demeyecek biri.

Sen öldün, ben bittim. Öyle lafın gelişi de değil, önce kalbim, sonra ciğerlerim, midem, beynim… Hepsi senden sonra bitti, ben bittim.

Üç ömre bedel günler su gibi geçti senin ölümünden sonra. Bildim ki ölümden öte gerçek olamazmış. Özlemin çok ağır.

Her duyduğumda içimde dal dal sevginin çiçeklerini açtıran sesini özledim, her şeyden önemlisi dostluğun en güzelini yaşatan seni özledim.

Şimdi sensizliğin uçurumlarındayım. Girdaplarındayım yalnızlığımın. Yokluğun kaygı. Özlemlerindeyim. Yüreğimin seninle olduğu her yerdeyim.

Seniz özlediğim kadar kimseyi özlemedim bu dünyada ve seni beslediğim kadar kimseyi beslemedim bu kadar hasret dolu. Canım sevgilim seni çok özledim.

Seni seviyorum demeyi özledim, kahırlanıp içimi dökmeyi, küsüp küsüp barışmamızı özledim seni kıskandığım günleri, hayallerimin sultanını özledim.

Balıkların sevgisini bilir misin birbirlerine dokunamazlar ama sevgilerini hep yüreklerinde hissederler bende şimdi sana dokunamıyorum çünkü sen hep yüreğimdesin.

İnsan sevdiğinin kıymetini öldüğü zaman çok daha iyi anlıyor. Sen hayatta iken seni bu kadar çok özlemiyordum. Şimdi sen yoksun ben seni çok özlüyorum.

Hani insan ağlamak ister, gözlerinden yaş gelmez. Hani gülmek ister, yürekten gülemez. Hani birini beklersin ama o hiç gelmez. İste o zaman ölmek istersin de ecel gelmez.

Deniz sesimi duyar mı dağlar dinler mi anlatsam seni? Hüzünlüyüm desem çare olur mu gökyüzü salar mı bulutları peşine, ilgilenir mi rüzgâr yardım eder mi seni bulmama.

Geride kalan ölmekten beter olur yaşama sevinci kalmaz gideceği bir yer olmaz sabah uyanmaya bir nedeni olmaz nefes almak yaşamaksa yaşar ama başka bir ismi var onların yaşayan ölüler.

Geceler çığlığımı duymuyor yorgun düşüyorum sabaha gözlerim gözlerini arıyor, esir oluyorum hasretine yine çaresiz, uykusuz, mutsuzum en önemlisi bir tanem sensizim.

Sıkıntı çekecek kadar gücüm acı çekecek kadar sabrım kalmasa da Seni sevecek kadar kalbim her zaman vardır. Hani dağlarda dört mevsim erimeyen kar olur ya; yokluğunda yüreğimden eksilmeyensin sevgi.

Bir anımsın okuyupta bitiremediğim, bir özlemsin yalvarıpta hükmedemediğim, bir sen sensin merhaba deyipte elveda diyemediğim, bir tek bildiğim var sensiz ben hiçim.

Sabahları seviyorum, insanları seviyorum, filmleri, şarkıları, kitapları, sıcak ekmeği, kalabalık sofraları, çikolatayı, minicik bebekleri, rüzgârda yaprak olmayı, geceleri yıldız olmayı, yaz gecesinde yağmur olmayı sevdim. Ve en çokta seni sevdim, Hep yokluğunda.

Zamanla alışırsın, ölenle ölünmüyor yaşamaya devam etmek zorundasın dediler. Ama ne zamanla senin yokluğuna alışabildim. Ne de sensiz yaşamaya kaldığım yerden devam edebildim. Senin olmadığın bir hayatta nasıl neşeli yaşanır ki.